Σού άρεσε πάντα η προσωπική σου εξέλιξη. Ήσουν διαφορετικός/ή από τους άλλους, γιατί σού άρεσε ακατανόητα για εκείνους η μελέτη.
Διψούσες για γνώση και όσο διψούσες, άλλο τόσο μελετούσες.
Επέλεξες τη ζωή μακριά από πολλές πολλές κοινωνικότητες.
Έκανες σχέσεις που δε σου βγήκαν τελικά σε μονιμότητα, είπαμε ήσουν ασυμβίβαστος/η και διαφορετικός/η.
Έμεινες μόνος/η, ένας/ μια διανοούμενος/η στοχαστής/στρια.
Μελετάς και μορφώνεσαι επιμελώς.
Ακολουθείς προσεκτική ζωή εξυπηρετώντας μόνο τις προσωπικές σου ανάγκες.
…
Σού άρεσε πάντα η γνώση και ο πολιτισμός. Οι τέχνες και τα γράμματα. Ήσουν άριστος/η στα μαθήματα και ενθουσιώδης. Σού άρεσε ο μοναξιά που σού επέτρεπε την ενασχόληση με την επιστήμη σου.
Η ζωή στα έφερε να γνωρίσεις το σημαντικό άτομο που σε έστεψε γονέα.
Δεν μπορούσες πια να είσαι πλήρως αφοσιωμένος/η στην επιστήμη σου.
Όταν έχεις δύο “φωτιές” να καίνε ποια θα σβήσεις πρώτη; Αυτή που βάζει σε κίνδυνο κι άλλες ζωές, δηλαδή την οικογένεια. Αφοσιώθηκες πλήρως στην οικογένειά σου.
Προσπαθείς να ξεκλέβεις λίγο χρόνο για να βυθιστείς ξανά στον πνευματικό σου αγώνα. Στην αναδαύλιση της φωτιάς που σ’ αρέσει.
Μα και πάλι έχεις εξαντλήσει σώμα και πνεύμα στις οικογενειακές υποχρεώσεις.
Δεν μπορείς να βρεις χρόνο για να γράψεις, να μελετήσεις, να στοχαστείς.
Και σού λείπει πολύ αυτό.
…
Ένας άνισος αγώνας για σένα που επιλέγεις και τα δύο. Διανόηση και οικογένεια.
Δεν θα άλλαζες την οικογένειά σου για οποιοδήποτε επιστημονικό ή ακαδημαϊκό επίτευγμα.
Γι’ αυτό κοπιάζεις και για τα δύο ταυτόχρονα, γιατί η μέσα σου φωτιά – δεν χρήζει μεν άμεσης κατάσβεσης μα σε σιγοκαίει παντοτινά.
Κάποτε πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει κάποια σκέψη που ξέρεις ότι είναι σημαντική και θα ήθελες να την καταγράψεις.
Ανάμεσα στις διαδρομές προς τα φροντιστήρια, μαγειρεύοντας φακές ή πλένοντας τα πιάτα.
Κάτι τέτοιες στιγμές σε πονάει λίγο αυτή η φωτιά που σε σιγοκαίει εσωτερικά.
Κόβεις ένα χαρτάκι από τη λίστα για τα ψώνια και γράφεις ένα ποίημα παράταιρο.
Κοιτάς τα παιδικά αθλητικά ριγμένα στο πάτωμα και λες, αυτό τον πνευματικό αγώνα, του να ρίξεις στο μέλλον τον σπόρο των παιδιών σου δεν στον μαθαίνει κανένα Πανεπιστήμιο.
Κι είναι μεγάλος αγώνας και προκλητικός.
Οικογένεια vs διανόηση;
Δύο φωτιές που σιγοκαίνε όποιον τις υποδαυλίζει στο είναι του.
