Tag: feelings

Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει ήδη ειπωθεί! Σε κάποια χώρα μακρινή, σε μια γλώσσα που έχει από καιρό χαθεί. Όλα έχουν ειπωθεί, όλοι οι τρόποι ν’ αγαπάς, όλοι οι τρόποι να μισείς και οτιδήποτε υπάρχει μες την μέση. Ζούμε την ψευδαίσθηση πως είμαστε…

Αυτό που λείπει από τους ανθρώπους είναι η εγγύτητα. Περιχαρακώνονται πίσω από φράχτες δικούς τους, φοβούμενοι να τους αγγίξουν ή να ψηλαφήσουν άλλους.Θαυμάζοντας τόσο πολύ τον δικό τους κόσμο, τον περιφρουρούν, βάζοντας κάθε είδους στρατιώτες. Μένοντας, όμως, έτσι γνωρίζουν μόνο τα δικά τους χωράφια κλειστά…

Πώς είναι δυνατόν να σου περνάει από το μυαλό ότι μπορείς να καλουπώσεις τον καλλιτέχνη; Που έτσι και τον στριμώξεις στη γωνία το μόνο που θα κερδίσεις είναι να τον μεταμορφώσεις σε αγρίμι ανήμερο.  Ο καλλιτέχνης μάτια μου, είναι φτιαγμένος από άλλου είδους υλικά…από άλλα…

Θα έχεις το δίχως άλλο ακούσει για τον κύκλο του νερού, για τον κύκλο της ζωής, τον κύκλο της βίας. Έχεις ποτέ σκεφτεί πόσο σε επηρεάζει ο κύκλος του καλού; Έτρεχε μια μέρα με το αυτοκίνητο να προλάβει μια υποχρέωση κι όσο κι αν βιαζόταν…

Βρήκα έναν τοίχο γκρίζο και γυμνό. Τον κοίταξα για αρκετή ώρα, σαν να μετρούσα αν με χωράει να γεμίσω τις σκέψεις μου εκεί πάνω. Περπάτησα στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς και πήρα 3 κουτάκια κιμωλίες. Γιατί κιμωλίες και όχι μπογιά; Γιατί όχι σπρέι; Την κιμωλία θα…

Το βλέπω συχνά, το ίδιο κι εσύ!  Γέμισε το τσίρκο με φωτεινούς παντογνώστες, με πολυτεχνίτες θεούς, με φαινόμενα δηθενιάς και υποκρισίας, με άδειους τενεκέδες που παριστάνουν τις κομπόστες ροδάκινο…Και σκέφτομαι πού στην ευχή τα ΄χουν μάθει όλα αυτά που δηλώνουν τόσο ξεδιάντροπα, αλλά θα μου…

Ένα σμήνος πουλιά, απ’ αυτά τα ταξιδιάρικα, τ’ αποδημητικά, περνάει και πάνω απ’ την δική μου γειτονιά. Τι να βλέπει άραγε ένα πουλί εκεί ψηλά; Πόσο περίεργα του φαίνονται όλ’ αυτά; Σπίτια κλουβιά, στοιβαγμένα το ένα πάνω στ’ άλλο, να ξεχειλίζουν από πράγματα σε μπαλκόνια…

Όλο λέμε από Δευτέρα θα κάνω το ένα, από Δευτέρα θα αλλάξω τη καμένη λάμπα, από Δευτέρα να κανονίσουμε καφέ, από Δευτέρα θα ξεκινήσω δίαιτα… Αφήνουμε όλα τα σημαντικά από Δευτέρα, μια Δευτέρα που κάποτε δεν έρχεται, αμελούμε σημαντικά και ασήμαντα , αμελούμε ανθρώπους δικούς…

Ζωή χωρίς ανατροπή δεν υπάρχει. Όλοι μας μετράμε πληγές που μας σημάδεψαν άλλους λιγότερο κι άλλους περισσότερο. Αν καθίσεις να ακούσεις προσωπικές ιστορίες συγκλονίζεσαι κάποτε, κυρίως από τους μηχανισμούς επιβίωσης που αναπτύσσει κάθε άνθρωπος για να παραμείνει όρθιος. Αυτοί που επιβιώνουν από μεγάλες δοκιμασίες μιλάνε…