Ντύνεσαι κοκέτα, βάφεσαι, φοράς τα καλά σου και τρέχεις κοντά του μόλις στο ζητήσει, κρέμεσαι σαν τσαμπί σταφυλιού από τα χείλη του, όσο τον βλέπεις να σου μιλά. Παρακολουθείς με ενδιαφέρον κάθε συζήτησή του, τον κοιτάς στα μάτια νιώθοντας πως κολυμπάς στον ωκεανό της ψυχής του. Περιμένεις με αγωνία, ένα του μήνυμα, μια πρόσκληση για να βγείτε…κι ας την ονομάσατε παρέα «φιλική», που κατά βάθος, τουλάχιστον από τη δική σου την πλευρά, ξέρεις πως καθόλου φιλική δεν είναι. Καίγεσαι να τον εξυπηρετήσεις, να τον βοηθήσεις, να τον ακούσεις. Τον νοιάζεσαι, τον πονάς…και η καρδούλα σου φτερουγίζει σαν τρελή από χαρά, όσο τον βλέπεις να σου χαμογελά, ενώ παράλληλα προσπαθείς να φτιάχνεις εικόνες με τις γκριμάτσες που κάνει όσο σου περιγράφει στιγμιότυπα από την καθημερινότητά του.
Είσαι ερωτευμένη μικρή μου, αυτό το εμπεδώσαμε όλοι. Μόνο αυτός, κοιμάται όρθιος. Του το δείχνεις με τον τρόπο σου και ελπίζεις κάθε φορά που τον συναντάς, πως θα κάνει μια κίνηση, σαν τζέντλεμαν που είναι…δεν θέλεις και να εκτεθείς. Θες τον άντρα κυνηγό, δηλώνεις ακόμα παραδοσιακή και δεν γουστάρεις σε καμία περίπτωση να κάνεις εσύ την κίνηση ματ.
Αυτός όμως…σε μπερδεύει με τη συμπεριφορά του. Τη μια σου δείχνει πως σε θέλει τρελά, την άλλη πως τρελαίνεται για σένα και την άλλη σ’ αφήνει κάγκελο δείχνοντάς σου πως αδιαφορεί και πως πνίγεται με τις υποχρεώσεις και τις δουλειές του. Σκέφτεσαι πως έχεις κάνεις λάθος, πως το σενάριο μιας ειλικρινούς αγάπης, είναι απλά δημιούργημα της φαντασίας σου…άλλωστε, αν σε ήθελε, θα σε έψαχνε, θα σου τηλεφωνούσε, θα ερχόταν να σε βρει, θα σε προσκαλούσε για ένα καφέ, ένα δείπνο, ένα σινεμά. Δεν θα κρυβόταν πίσω από τα τοίχοι της ανασφάλειας και του φόβου του. Δεν θα σε σύγκρινε με την πρώην του, δεν θα ρίσκαρε να σε κατακτήσει. Αν σε ήθελε, θα στο έδειχνε, θα σου μιλούσε, θα σου έκανε μια ωραιότατη εξομολόγηση, θα σε διεκδικούσε. Αν σε ήθελε, θα φοβόταν μην σε κλέψει κάποιος άλλος, ποιος ο λόγος να σου κάνει σκοτσέζικα ντους;
Μήπως σε βλέπει μόνο φιλικά; Μήπως χάνεις άσκοπα την ώρα σου περιμένοντας τον πρίγκιπα στο κάτασπρο άλογο; Μήπως άδικα χαραμίζεις τον χρόνο σου, κάνοντας όνειρα που τα στηρίζεις σε ψευδαισθήσεις και υποθετικές ιστοριούλες αγάπης; Λέω μήπως…Γιατί αν είναι έτσι, πρέπει να το πάρεις απόφαση να απομακρυνθείς το συντομότερο, δεν είναι κι ότι καλύτερο να ελπίζεις άδικα και να πληγώνεσαι. Δεν είναι καθόλου δίκαιο να κάνεις όνειρα μόνη σου. Παρέα τα κάνουνε και παρέα τα υλοποιούνε. Βάλε κάτω λοιπόν τη λογική σου και άσε τα δράματα. Και θα θυμάσαι, πως αν πραγματικά σε θέλει…θα σε ψάξει…Ξέρει πολύ καλά πώς και πού μπορεί να σε βρει!
