Η Τέχνη της Αναγέννησης αναφέρεται στις διακοσμητικές, καλές και εφαρμοσμένες τέχνες που παράχθηκαν κατά την περίοδο της Αναγέννησης. Η Αναγέννηση είναι μια πολιτισμική επανάσταση που συντελέστηκε στην Ευρώπη τον 15ο και 16ο αιώνα και επηρέασε όλες τις πτυχές της ζωής, συγκεκριμένα την τέχνη, την αρχιτεκτονική, τις επιστήμες και τη φιλοσοφία.
Η Αναγέννηση εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη αλλά πρωτοπόροι ήταν οι Ιταλοί. Οι καλλιτέχνες τις Αναγέννησης πουλούσαν τα έργα τους σε υψηλά ισταμένων, σε ιδρύματα ή πλουσίους κατά παραγγελία. Διάσημοι υποστηρικτές του κινήματος περιλάμβαναν μέλη της οικογένειας των Μεδίκων, οι οποίοι κυβέρνησαν τη Φλωρεντία για περισσότερα από 60 χρόνια, ξεκινώντας από τον Cosimo de’ Medici (1389-1564), τον εύπορο Ιταλό τραπεζίτη που έλεγχε τη Φλωρεντία και καθιέρωσε την οικογένεια του στα πολιτικά δρώμενα. Η οικογένεια των Μεδίκων απέκτησε τεράστιο σεβασμό και σημασία στην κοινωνία χάρη στην Τράπεζα Medici, η οποία λειτούργησε από το 1397 έως το 1494 και ήταν η μεγαλύτερη τράπεζα στην Ευρώπη. Η οικογένεια των Μεδίκων αγόραζαν έργα τέχνης για να διακοσμούν τα ανάκτορα τους και να επιδεικνύουν τον πλούτο τους, καθώς η συλλογή έργων του Lorenzo de Medici (1449-1492), του αρχηγού της φημισμένης οικογένειας της Φλωρεντίας, μελετήθηκε από πολλούς μετέπειτα ζωγράφους. Ο πίνακας «Η Μάχη του Σαν Ρομάνο» (πιθανώς 1450) από τον Paolo Uccello, κοσμούσε το ανάκτορο των Μεδίκων και απεικονίζει την επιτυχημένη μάχη της Φλωρεντίας απέναντι της Σιένας το 1432.
Δες το έργο πιο κάτω:
Η Τέχνη της Αναγέννησης χωρίζεται σε διάφορες εποχές ή φάσεις, συμπεριλαμβανομένης της Πρωτο-Αναγέννησης, της Πρώιμης Αναγέννησης, της Υψηλής Αναγέννησης και άλλων περιοχών εκτός Ιταλίας, γνωστές συλλογικά ως Βόρεια Αναγέννηση.
Σημαντικότεροι καλλιτέχνες της Ιταλικής Αναγέννησης είναι οι εξής: Donatello (1386-1466), Paolo Uccello (1397-1475), Sandro Botticelli (1445-1510), Leonardo da Vinci (1452-1519), Michelangelo (1475-1564), Raphael (1483-1520), Tiziano Vecellio (1488-1576), Antonio Allegri da Correggio (1489 –1534). Αντλούσαν τη θεματολογία των έργων τους από την κλασσική ιστορία, τη θρησκεία, τη μυθολογία και ”μελαγχολικά” τοπία. Επίσης διασώθηκαν πολλά πορτρέτα των πλουσίων πελατών των καλλιτεχνών.
Το κύριο χαρακτηριστικό των έργων της Αναγέννησης ήταν η αληθοφάνεια. Οι ζωγράφοι της Αναγέννησης διάβαζαν κλασσικούς συγγραφείς, μελετούσαν την οπτική και την προοπτική, ώστε τα σχέδια τους να είναι όσο πιο δυνατό ακριβή με την πραγματικότητα και πειστικά (Dickigs & Griffith,2003).
Oι βασικές τεχνικές που χρησιμοποιούσαν την Αναγέννηση ήταν το Contrapposto (μια ανθρώπινη φιγούρα που στέκεται με το μεγαλύτερο μέρος του βάρους της στο ένα πόδι), το Chiaroscuro (η χρήση ισχυρών αντιθέσεων των χρωμάτων, μεταξύ φωτεινού και σκοτεινού) και η One-Point Perspective ή αλλιώς Linear Perspective (ένα μαθηματικό σύστημα για τη δημιουργία της ψευδαίσθησης του χώρου και της απόστασης σε μια επίπεδη επιφάνεια).
Το άγαλμα «Δαβίδ» (1501-1504) του Μιχαήλ Άγγελου, είναι το πιο γνωστό παράδειγμα της τεχνικής Contrapposto και είναι ένα αριστούργημα της Αναγεννησιακής γλυπτικής και, μαζί με το «Pieta» (1497-1499), αποτελούν τα δυο σημαντικότερα γλυπτά του Μιχαήλ Άγγελου.
Δες τα έργα πιο κάτω:
Επίσης, γνωστά παραδείγματα της τεχνικής Chiaroscuro αποτελούν τα έργα, «The Holy Family» (1518) του Raphael και το «Salome with the Head of John the Baptist» (1607-10) του Caravaggio.
Δες τα έργα πιο κάτω:
Από τα πιο γνωστά έργα της Αναγεννησιακής τέχνης με τεχνική Linear Perspective είναι η τοιχογραφία «Η Σχολή των Αθηνών» (1509–1511) του Ραφαήλ, που βρίσκεται στο Αποστολικό Παλάτι του Βατικανού.
Δες το έργο πιο κάτω:
Αξίζει να ειπωθεί πως εκτός από τους Ιταλούς, οι Φλαμανδοί καλλιτέχνες παρήγαγαν σπουδαία έργα κατά την περίοδο της Αναγέννησης, όπως o Robert Campin (1375 –1444), ο Jan van Eyck (1390-1441), ο Joachim Patinir ή αλλιώς Patenier (1480 – 1524), που ήταν από τους πρώτους που ειδικευτήκαν στα τοπία και o Pieter Bruegel the Elder (1525-1569).
Άλλα σημαντικά και πασίγνωστα έργα τέχνης της Αναγέννησης περιλαμβάνουν τα εξής: «Η Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο ντα Βίτσι, «Η Γέννηση της Αφροδίτης» του Sandro Botticelli, «Η δημιουργία του Αδάμ» του Michelangelo, «Η Κοίμηση της Θεοτόκου» του Correggio, «Το πορτρέτο των Αρνολφίνι» του Jan van Eyck.
Γύρω στη δεκαετία του 1520, το κίνημα της τέχνης γνωστό ως Μανιερισμός άρχισε να αναδύεται καθώς η Αναγέννηση έφτασε στο τέλος της ως η κυρίαρχη πολιτιστική και αισθητική τάση της Ευρώπης.
ΠΗΓΗ: Εισαγωγή στην Τέχνη (2003), Rosie Dickins & Mari Griffith, Εκδόσεις Άγκυρα
