Συνέντευξη με τη Κύπρια συγγραφέα Σταύρη Κυριάκου:
- Μίλησε μου λίγο για σένα. Πού γεννήθηκες, πώς μεγάλωσες, πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Γεννήθηκα στη Λεμεσό και μεγάλωσα στην ορεινή κοινότητα Λουβαρά. Το να μεγαλώνει κανείς έτσι ελεύθερα όπως η δική μας γενιά σ΄ ένα χωριό, υπήρξε σημαντική ευλογία στη ζωή μου. Μεγάλωσα έχοντας πρόσβαση στον φυσικό πλούτο του Λουβαρά, μες στα δέντρα και τα βουνά, ανέμελα με τους συνομήλικους μου από το χωριό. Τα παιδικά μου χρόνια επανέρχονται ονειρικά όπως τα βίωσα στο μυαλό μου κι από εκεί αντλώ θησαυρούς γνώσης. Ήταν μια περίοδος ξεγνοιασιάς και ανακάλυψης, μακριά από έγνοιες και ανησυχίες. Μόνη μας έγνοια ήταν η επόμενη συνάντηση στο χωριό με τους φίλους μας και πώς θα περνούσαμε τις ώρες μας με βόλτες, με τα ποδήλατα, με αθλητικές δραστηριότητες ή σχολικές εργασίες. Οι γονείς μας ένιωθαν την ασφάλεια του να τριγυρνάμε μόνοι στο χωριό, έτσι είχαμε άπλετο χρόνο και χώρο ελευθερίας!
- Μπορεί κατά τη γνώμη σου να συνδυαστεί η καριέρα με την οικογένεια; Πόσο εφικτό είναι;
Οι σημερινές γυναίκες κατορθώνουν να συνδυάζουν καριέρα και οικογένεια, για να δίνουν στον εαυτό τους την ευκαιρία να εξελίσσονται ως προσωπικότητες ποικιλοτρόπως. Να μην έχουν μόνο τη μητρική ταυτότητα ή τη συζυγική, αλλά να διαπρέπουν και ως ελεύθερα εργαζόμενες γυναίκες. Αποδεικνύουν ότι είναι εφικτό να συνδυάζονται οι ρόλοι, με κόπο, φυσικά και κάποτε με πολλές ατομικές θυσίες. Αλλά, υπηρετούν και τους δύο τομείς επάξια οι γυναίκες, δίνοντας δυναμικά το στίγμα τους στις νέες γενιές.
- Είσαι φιλόλογος. Με τα σημερινά δεδομένα, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να μεταδώσεις τις γνώσεις σου στα παιδιά της νέας γενιάς;
Η πρόσβαση στη γνώση είναι το πιο εύκολο δεδομένο σήμερα. Το πιο απαιτητικό είναι να προκαλέσεις στους μαθητές την επιθυμία να ψάξουν τη γνώση, δεδομένου ότι η ανακάλυψη θα τους προσφέρει μια εσωτερική ικανοποίηση. Με άλλα λόγια, είναι τα κίνητρα και η κινητοποίηση του ενδιαφέροντος των μαθητών η προσωπική μου πρόκληση ως καθηγήτριας και όχι η στείρα μετάδοση γνώσεων. Τα παιδιά πλήττουν στο πεπαλαιωμένο σχολικό σύστημα και το μεγάλο μου ζήτημα είναι να τους γεννήσω την επιθυμία για διερεύνηση της γνώσης. Επομένως, κινούμαι προς αυτή τη μαθησιακή διαδικασία.
- Γράφεις… Έχεις ήδη κυκλοφορήσει δύο συγγραφικές δουλειές. Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτές.
Γράφω καταγράφοντας τη σκέψη μου από τότε που έμαθα στο σχολείο τη γραφή! Γράφω ασταμάτητα είτε δημοσιεύοντας είτε κρατώντας τα κείμενα για τον εαυτό μου. Η πρώτη τόλμη για να εκδώσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή ξεκίνησε κάπως απροσδόκητα. Παρακολουθούσα μια φιλοσοφική Σχολή διαδικτυακά, τη «Σχολή Ήρεμης Σκέψης», του δρος Ιωάννη Χριστοδούλου. Από τη Σχολή γνωρίστηκα εξ αποστάσεως με ένα ερασιτέχνη, καλλιτέχνη φωτογράφο, τον Βάκη Σοφοκλέους, που μόλις μου έστειλε δείγμα της δουλειάς του, απάντησα με στίχους στις πρώτες φωτογραφίες που έλαβα! Καταλαβαίνετε τον ενθουσιασμό και των δύο, οι φωτογραφίες βρήκαν τον λόγο τους κι εγώ ένα απίθανο υλικό προς έμπνευση. Η ποιητική μας συλλογή ονομάζεται «Φωτός ενσαρκώσεις, λόγου ενοράσεις».
Παράλληλα, εδώ και μερικά χρόνια κατέγραφα σκέψεις για την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, γεγονός που βρήκε έκφραση στο αφήγημα «Ευτοπία», το οποίο πολύ επιτυχώς εκδόθηκε σε συνεργασία με τις «Βιβλιοεκδόσεις Αναζητήσεις».
Η «Ευτοπία» πέραν των προσωπικών μου καταγραφών αποτελεί μια πρόκληση. Να εγκύψει κανείς και να αναζητήσει τη δική του ευτοπία!
- Λογοτεχνία. Ποιος ο ρόλος της στη ζωή σου και στην καθημερινότητά σου;
Η Λογοτεχνία είναι η προσωπική μου πινελιά στη ζωή. Τα γεγονότα καταχωρούνται με λογοτεχνική χροιά στον εσωτερικό μου κόσμο και έτσι εκφράζονται εξωτερικά. Μπορεί να βλέπω την πιο απλή καθημερινή σκηνή στον δρόμο, αλλά να παίρνει στο μυαλό μου λογοτεχνικές διαστάσεις αυτό, σαν πρόχειρα ζωγραφικά σκιτσάκι που αργότερα αποτυπώνονται σε γραφή. Ζω γράφοντας και γράφω ζώντας!
- Πού κατατάσσεις τον εαυτό σου; Στους συγγραφείς ή στους λογοτέχνες;
Δεν κατατάσσω προσωπικά τον εαυτό μου σε κανένα γένος. Είμαι ένας ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος που απομυζά τη ζωή με χαρά και εκφράζεται γράφοντας. Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να χαίρεται τη ζωή ένας σκαπανέας, ένας γεωργός και να εκφράζει τη χαρά του μέσα από τα γεννήματα της γης χωρίς να κατατάσσει πουθενά τον εαυτό του!
- Αγαπημένο σου βιβλίο;
Θεωρώ ότι με καθόρισε ο Ν. Καζαντζάκης. Δεν ξέρω ποιο έργο του να πρωτοδιαλέξω, απλά να αναφέρω ότι μου «ξεκλείδωσαν» τη σκέψη ως έφηβη «Ο τελευταίος Πειρασμός» και το «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».
- Το μότο σου;
Αφήσου στη ροή της ζωής, όσο αντιστέκεσαι τόσο βουλιάζεις!
Χαλάρωσε κι απόλαυσε τη διαδρομή!
- Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια, όσον αφορά τα συγγραφικά;
Αφήνομαι, λοιπόν στη ροή! Γράφω, επειδή είναι σαν να αναπνέω και όπου με βγάλει!
- Να κλείσουμε με μία ευχή. Ποια θα είναι αυτή;
Ζήσε με όλες σου τις αισθήσεις! Ορατές και αόρατες. Ζήσε σαν να είσαι μέρος ενός μαγικού σχεδίου! Δημιούργησε όπως μπορείς, σπείρε αγάπη και ομορφιά για να θερίσεις ευτοπία κάθε λογής!
Έργα της συγργαφέως:
- Φωτός ενσαρκώσεις, λόγου ενοράσεις (2021)
- Ευτοπία (2023)
