Η Georgia O’Keeffe (1887-1986) ήταν η πιο διακεκριμένη Αμερικανίδα καλλιτέχνης του 20ου αιώνα και μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του Μοντερνισμού στην Αμερική, γνωστή για τους μεγάλους πίνακές της με φυσικά θέματα, ειδικά λουλούδια, της ερήμους και για τις απεικονίσεις της Νέας Υόρκης. Πολλοί την αποκαλούν την  ”μητέρα” του Αμερικανού Μοντερνισμού καθώς τα έργα της έθεσαν την αμερικάνικη εικαστική τέχνη στο προσκήνιο, μαζί με την ευρωπαϊκή τέχνη. 

Γεννήθηκε Νοέμβριο του 1887 κοντά στο Sun Praire, Wisconsin, και ήταν το δεύτερο από τα 7 παιδιά της οικογένειας. Αποφάσισε να γίνει ζωγράφος σε ηλικία 10 ετών. Έκανε εβδομαδιαία μαθήματα σχεδίου και αυτό συνεχίστηκε έως ότου την έστειλαν σε ένα οικοτροφείο μοναστηριού που διοικούσαν Δομινικανές μοναχές. Το 1902 η οικογένειά της μετακόμισε στη Βιρτζίνια και το 1905-6, φοίτησε στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο το αλλά η εκπαίδευσή της διακόπηκε όταν προσβλήθηκε από τυφοειδή πυρετό. Το 1907-8 φοίτησε στη σχολή καλών τεχνών Art Student League στη Νέα Υόρκη. 

Η O’Keeffe εργάστηκε ως εμπορική καλλιτέχνιδα στο Σικάγο αλλά αναγκάστηκε να παράτησει αυτή τη δουλειά λόγω προβλημάτων υγείας. Λόγω ασθένειας της μητέρας της, η O’Keeffe και η οικογένεια της μετακόμισαν στη πόλη Charlottesville της Βιρτζίνια. Το καλοκαίρι του 1912 η O’Keeffe επισκέφτηκε ένα μάθημα τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια που την οδήγησε στην ανανέωση του ενδιαφέροντός της για την τέχνη. Έπιασε δουλειά ως Επόπτρια Τέχνης σε δημόσια σχολεία του Amarillo του Τέξας για 2 χρόνια και επίσης τα καλοκαίρια εργαζόταν στο Τμήμα Τέχνης του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια.

Το φθινόπωρο του 1915, η O’Keeffe δέχτηκε άλλη μια δουλειά διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια οπού την επηρέασε να επανεξετάσει την υπάρχουσα καλλιτεχνική της τεχνοτροπία. Αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μόνο τα πιο απλά υλικά και σε αυτή την περίοδο εξερεύνησης έκανε μόνο σχέδια με κάρβουνο. Στη συνέχεια έστειλε μερικά από τα σχέδια σε μια φίλη της στη Νέα Υόρκη με όρο να μην τα δείξει σε άλλους. Η φίλη της δεν την υπάκουσε και έδειξε τα σχέδια της στον Alfred Stieglitz,  έναν φωτογράφο και έμπορο τέχνης. Ο Stieglitz εντυπωσιάστηκε από την δουλειά της O’Keeffe και χωρίς να την συγκατάθεση της έκθεσε τα έργα της στην γκαλερί του «291 Gallery» στο Μανχάταν. Η O’Keeffe  μαθαίνοντας το, επισκέφτηκε τον Stieglitz στη γκαλερί του με σκοπό να αναγκάσει τον να κατεβάσει τα έργα της, ανεπιτυχώς.  Τελικά αυτή η συγκυρία υπήρξε η αφορμή να αρχίσει μια μακροχρόνια ρομαντική και επαγγελματική σχέση.  Τον Μάιο του 1916, ο Stieglitz συμπεριέλαβε 10 από τα σχέδια της O’Keeffe σε μια ομαδική έκθεση στην γκαλερί του και τον Απρίλιο του 1917 χρηματοδότησε την πρώτη  ατομική έκθεση του έργου της.

Το φθινόπωρο του 1916 ο O’Keeffe μετακόμισε στο Canyon του Τέξας, ως επικεφαλής του τμήματος τέχνης στο West Texas State Normal College. Το έργο που ολοκλήρωσε στη συνέχεια εκεί καταδεικνύει τη βαθιά ανταπόκρισή της στις απέραντες πεδιάδες και τους ανοιχτούς ουρανούς του Δυτικού Τέξας και ιδιαίτερα στις δραματικές διαμορφώσεις τοπίων του κοντινού φαραγγιού Palo Duro. Δες έργα αυτής της περιόδου:

Sunrise and Little Clouds II (1916)
Evening Star No. VII (1917)
Light Coming on the Plains No. II (1917)

Το 1918 η ασθένεια την ανάγκασε να πάρει άδεια από τη διδασκαλία και ο Stieglitz της πρόσφερε μια επιδότηση για να μπορέσει να πάρει έναν ολόκληρο χρόνο άδεια για να ζωγραφίζει. Για την επόμενη δεκαετία μοίρασε τον χρόνο της μεταξύ της Νέας Υόρκης και της Lake George. Το 1923 ο Stieglitz φιλοξένησε μια έκθεση με 100 έργα τέχνης της στην Anderson Galleries και την ίδια χρονιά παντρεύτηκαν.

Από το 1916 έως το θάνατό του το 1946, ο σύζυγος της εργάστηκε επιμελώς και αποτελεσματικά για να προωθήσει την O’Keeffe και την τέχνη της. Ήταν ο μόνος ανάμεσα στους συναδέλφους του που πίστευε ότι η αμερικανική τέχνη μπορούσε να ισοδυναμεί με την ευρωπαϊκή τέχνη και ισχυριζόταν ότι οι γυναίκες μπορούσαν να δημιουργήσουν τέχνη ίση και άξια με αυτή που παράγουν οι άνδρες. Η O’Keeffe ήταν τυχερή που δεν χρειάστηκε ποτέ να αγωνιστεί καλλιτεχνικά γιατί ο σύζυγός της ανέλαβε τις υποθέσεις της, σε αντίθεση με τους περισσότερους μοντερνιστές ζωγράφους. Οι ετήσιες εμπορικές εκθέσεις που κανόνισε γι’ αυτήν κάλυψαν μια μακρά περίοδο από το 1926 έως το 1946 και έτσι το έργο της βρισκόταν συνεχώς στη συνείδηση του κοινού της «291 Gallery». Η Georgia O’Keeffe έλαβε όλα τα συνηθισμένα εύσημα που δόθηκαν σε έναν Αμερικανό καλλιτέχνη της εμβέλειας της.

Νew Υork street with moon (1925)

Στη δεκαετία του 1950, ο O’Keeffe άρχισε να ταξιδεύει διεθνώς. Ζωγράφισε και σκιαγράφησε έργα που παραπέμπουν στα εντυπωσιακά μέρη που επισκέφτηκε, συμπεριλαμβανομένων των βουνοκορφών του Περού και του όρους Φούτζι της Ιαπωνίας. Σε ηλικία 73 ετών, ασχολήθηκε με ένα νέο θέμα: εναέριες όψεις των νεφών και του ουρανού. Η καλλιτέχνης ωστόσο έπασχε από εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και εξασθενημένη όραση,  και έτσι ζωγράφισε την τελευταία της ελαιογραφία χωρίς βοήθεια το 1972.

The Beyond (1972)

Στα τελευταία χρόνια της ζωής της έγινε στενή φίλη με τον ταλαντούχο αγγειοπλάστη Juan Hamilton και παρά τη διαφορά ηλικίας τους, έγινε ο έμπιστός της. Ο Hamilton διαχειριζόταν τις υποθέσεις της και το 1984 έζησε στο σπίτι του μαζί με την οικογένειά του, μέχρι που πέθανε το 1986. 

Αξίζει να σημειωθεί  πως το 1997 άνοιξε το μουσείο Georgia O’Keeffe Museum σε δυο τοποθεσίες στην πολιτεία του New Mexico όπου οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν την τέχνη της πρωτοπόρου ζωγράφου.