Μπορεί για σένα, για τα δικά σου δεδομένα, ο ιδανικός κόσμος να είναι διαφορετικός από των άλλων. Στο μυαλό σου, να τον έχτισες έχοντας την ψευδαίσθηση, πως διαθέτει γερά θεμέλια, σωστές προδιαγραφές και ανεκτίμητη αξία.
Ξαφνικά μουδιάζεις και νιώθεις ανήμπορος να εξηγήσεις τι έχει γίνει. Τα πάντα γκρεμίζονται γύρω σου ενώ το μυαλό σου μοιάζει με ένα δωμάτιο άδειο, κλειστοφοβικό, χωρίς παράθυρα και έξοδο κινδύνου. Μένεις μόνος σου, παρέα με τις σκέψεις και ένα σωρό υποθετικά σενάρια. Παγιδεύεσαι, θυμώνεις, διαμαρτύρεσαι αλλά στην τελική, δεν υπάρχει κανείς να σε ακούσει ούτε να σε καταλάβει. Τα «γιατί» πάνε κι έρχονται ενώ τα «διότι», έχουν γίνει ένα με την μπουγάδα σου.
Ανοίγεις το βιβλίο σου, πας στο προηγούμενο κεφάλαιο και αρχίζεις να θυμάσαι αλλά και να συνδυάζεις κάποια γεγονότα. Διατηρείς ακόμα τον ρομαντισμό και τη διάθεσή σου να τα βλέπεις όλα μέσα από ροζ συννεφάκια.
Διαβάζεις ονόματα από τη λίστα των «φίλων» και χαμογελάς. Μετράς τα σ’ αγαπώ που άκουγες από το στόμα τους, ζυγίζεις τα λόγια τους, θυμάσαι τις υποσχέσεις τους και απλά αναρωτιέσαι: Πώς τιμούν κάποιοι τελικά τις φιλίες τους; Όταν αυτοί που ευνοούσες, ίσως και περισσότερο από κάποιους άλλους, οι οποίοι χαϊρεντίζονταν μαζί σου καθημερινά, στο πρώτο όχι, το έβαλαν στα πόδια. Κι όχι απλά το έβαλαν στα πόδια, αλλά σε πούλησαν συνάμα, παριστάνοντας στους κοινούς φίλους και γνωστούς σας, τα θύματα. Κι εσύ, πονάς, γιατί, μαζί τους, αισθανόσουν τόση χαρά, που αν μπορούσες να κόψεις ένα κομμάτι της καρδιάς σου και να τους το δώσεις, θα το έκανες.
Τώρα, στην τελική αναμέτρηση, τα νούμερα άλλαξαν. Μαζί και τα δεδομένα της στατιστικής ανάλυσης. Τα «σ’ αγαπώ» και τα «για πάντα», έμειναν στον πάγκο και εννοείται πως οι συγκεκριμένοι παίχτες, παίζουν εκτός έδρας. Σίγουρα, όχι στη δική σου! Για ευνόητους λόγους, το ξεκαθάρισμα, είχε τα θετικά του. Μέτρησες αλήθειες και ψέματα. Κατάλαβες, συνειδητοποίησες, ξεκαθάρισες κι έριξες άκυρο.
Ξέρεις τι λένε; «Πρέπει να αντέξεις τη βροχή, αν θέλεις να δεις το ουράνιο τόξο». Κάποια στιγμή, τα θηρία της απογοήτευσης, εξαφανίζονται. Η ψυχή γαληνεύει και πάλι. Η πίκρα πάει στην άκρη. Οι στενάχωρες αναμνήσεις, μπαίνουν σε κουτιά και αποθηκεύονται στη σοφίτα. Εσύ, βγήκες από αυτή τη δοκιμασία της εσχάτης προδοσίας, νικητής. Ανακάλυψες τα όριά σου, τον εαυτό σου και αναμετρήθηκες με τις δυνάμεις σου. Κατάλαβες πως κάποιοι άνθρωποι, δεν έχουν ιδέα από πραγματικές φιλίες. Είναι τόσο επιφανειακοί και ψεύτικοι που έχουν πείσει ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό για ό,τι δείχνουν.
Φεύγοντας όλοι αυτοί από τη ζωή σου, πήραν κι ένα κομμάτι από σένα. Δεν πτοείσαι όμως… Πας πάρα κάτω, ενώ γράφεις τον επίλογο αυτού του κεφαλαίου.
Η ζωή σε μαθαίνει χιλιάδες πράγματα καθημερινά. Ένα από αυτά, σου μαθαίνει το εξής: Οι «ευνοούμενοι», είναι συνήθως και οι πρώτοι που θα σε πουλήσουν.
