Ο Μπαρτολομέ Εστέμπαν Μουρίγιο (Bartolomé Esteban Murillo) ήταν ο πιο δημοφιλής θρησκευτικός ζωγράφος της Ισπανίας του 17ου αιώνα, την περίοδο του Μπαρόκ (1600 – 1750). Ήταν κυρίως γνωστός για τα θρησκευτικά του έργα, αλλά δημιούργησε και έργα με θέμα την καθημερινή ζωή. Σήμερα οι πίνακες του διακοσμούν τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.
Ο Bartolomé Esteban Murillo βαφτίστηκε την 1η Ιανουαρίου του 1618 στην Σεβίλλη της Ισπανίας και πέθανε στις 3 Απριλίου 1682 στη Σεβίλλη. Δεν είναι σαφές πότε γεννήθηκε, αλλά ο Murillo γεννήθηκε πιθανώς τον Δεκέμβριο του 1617 από τον Gaspar Esteban, έναν καταξιωμένο κουρέα και τη María Pérez Murillo. Μετά το θάνατο των γονιών του το 1627 και το 1628, έγινε φύλακας της μεγαλύτερης αδελφής του Ana και του συζύγου της, Juan Agustín Lagares, ο οποίος κατά σύμπτωση έτυχε επίσης να είναι κουρέας. Ο Murillo φαίνεται να παρέμεινε στο σπίτι του ζευγαριού μέχρι το γάμο του το 1645. Έντεκα χρόνια αργότερα, ονομάστηκε εκτελεστής της διαθήκης του Lagares, παρά το γεγονός ότι η αδελφή του είχε ήδη πεθάνει. Ο Murillo σπάνια χρησιμοποιούσε το επώνυμο του πατέρα του και αντ’ αυτού πήρε το επίθετό του από τη γιαγιά του από τη μητέρα του, Elvira Murillo.
Το 1633, στα 15 του έτη, ο Murillo έλαβε άδεια για μετάβαση στην Αμερική με την οικογένειά του και μάλλον τότε ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία. Ο Murillo ξεκίνησε τις καλλιτεχνικές του σπουδές στη Σεβίλλη στο εργαστήριο του Juan del Castillo, θείου και νονού του Murillo. Ανάμεσα στα πρώτα έργα του Murillo είναι η Virgin of the Rosary (περίπου 1642).
Δες την ελαιογραφία πιο κάτω:
Το 1645, επέστρεψε στη Σεβίλλη και παντρεύτηκε την Beatriz Cabrera y Villalobos, με την οποία τελικά απέκτησε 10 παιδιά. Το έτος του γάμου του, ο Murillo έλαβε την πρώτη μεγάλη παραγγελεία της καριέρας του. Αυτό ήταν να ζωγραφίσει 11 καμβάδες για το μοναστήρι του Σαν Φρανσίσκο στη Σεβίλλη. Εργάστηκε σε αυτό το έργο από το 1645 έως το 1648. Αυτά τα έργα απεικόνιζαν διάφορες ιστορίες Φραγκισκανών Αγίων. Κατά την επιλογή των θεμάτων, ο Murillo έδωσε έμφαση στο να επαινεί τις ζωές περισυλλογής και προσευχής, όπως αναπαριστώνται στο πίνακα όπου ο Άγιος Φραγκίσκος παρηγορείται από έναν άγγελο. Δες το έργο πιο κάτω:
Στη δεκαετία του 1650 συνέβη μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση του στυλ του καλλιτέχνη που συνήθως αποδίδεται σε μια επίσκεψη του στη Μαδρίτη. Ο Murillo συνάντησε τον Velázquez και μελέτησε τα έργα των καλλιτεχνών Titian, Peter Paul Rubens και Anthony van Dyck στις βασιλικές συλλογές. Οι απαλά διαμορφωμένες φόρμες, τα πλούσια χρώματα και οι φαρδιές πινελιές στο έργο του Immaculate Conception (1652) αντικατοπτρίζουν την άμεση οπτική επαφή με την τέχνη των Βενετών του 16ου αιώνα και των Φλαμανδών ζωγράφων του μπαρόκ στυλ. Δες το έργο πιο κάτω:
Επιπλέον, τα πιο κάτω έργα του που απεικονίζουν τους Αγίους St. Leandro και St. Isidoro (1655) αντίστοιχα, απομακρύνονται ακόμη περισσότερο από τον απλό νατουραλισμό των προηγούμενων Φραγκισκανών αγίων του. Αυτές οι καθισμένες φιγούρες, περισσότερο από το φυσικό μέγεθος, είναι με τον μεγαλειώδη τρόπο της μπαρόκ προσωπογραφίας, που είχε γίνει της μόδας στην ισπανική αυλή.
Ενώ η ελαιογραφία του με τίτλο The Vision of St. Anthony of Padua (1656) αποτελεί μια από τις πιο διάσημες εικόνες του καλλιτέχνη και είναι ένα πρώιμο παράδειγμα του λεγόμενου «ατμιστικού» στυλ του, το οποίο προήλθε από τη βενετσιάνικη ζωγραφική. Η ελαιογραφία βρίσκεται στο Καθεδρικό Ναό της Σεβίλλης. Δες το έργο πιο κάτω:
Το 1660 ο Murillo ήταν ένας από τους ιδρυτές και πρώτος πρόεδρος της Ακαδημίας Ζωγραφικής στη Σεβίλλη. Κατά τη διάρκεια των δύο επόμενων δεκαετιών εκτέλεσε αρκετές σημαντικές παραγγελίες, αντιπροσωπεύοντας γενικά δραματοποιημένο είδος σε μεγάλη κλίμακα. Το 1678, δημιούργησε για το νοσοκομείο Hospicio de Venerables Sacerdotes στη Σεβίλλη το διάσημο έργο του The Immaculate Conception of Soult (1678), το οποίο τώρα βρίσκεται στο Museo del Prado στην Μαδρίτη. Δες το έργο πιο κάτω:
Αν και τα θέματα των έργων του Murillo ήταν συχνά θρησκευτικά, παρήγαγε επίσης πολλά έργα με θέμα την καθημερινή ζωή. Τα έργα πιο κάτω απεικόνίζουν αντίστοιχα παιδιά στους δρόμους της Σεβίλλης στο Grape and Melon Eaters (1645-1640) και σκηνές από την αριστοκρατία στο Two Women at a Window (1655-1660):
Ο Murillo είχε πολλούς μαθητές και αμέτρητους οπαδούς. Οι πίνακές του αντιγράφηκαν και μιμήθηκαν σε όλη την Ισπανία και την αυτοκρατορία της. Ήταν ο πρώτος Ισπανός ζωγράφος που απέκτησε ευρεία ευρωπαϊκή φήμη και μέχρι τον 19ο αιώνα ήταν ο μόνος Ισπανός καλλιτέχνης του οποίου τα έργα ήταν ευρέως γνωστά εκτός του ισπανόφωνου κόσμου.
Πηγή: Bartolome Murillo (1617-1682), Published by Royal Academy of Arts (1982)
