Η Πηνελόπη Δέλτα υπήρξε λογοτέχνης που μέσα από τα έργα της άφησε πίσω της σημαντική κληρονομιά στον Ελληνισμό. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, της Αιγύπτου  το 1874. Έζησε εκεί  μέχρι και την εφηβεία, αν και ταξίδευε συχνά με την οικογένειά της στο εξωτερικό. Από το 1916 εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αθήνα.  Το 1895 παντρεύτηκε τον επιχειρηματία Στέφανο Δέλτα, ένας γάμος που υπήρξε η λύτρωση της από το αυστηρό οικογενειακό της περιβάλλον. Με αυτόν τον γάμο της ανοίχτηκε ο δρόμος για την πνευματική της ανάπτυξη και ωριμότητα. Με το σύζυγο της απέκτησαν τρεις κόρες, τη Σοφία, τη Βιργινία και την Αλεξάνδρα.

Η συγγραφική της πορεία ξεκίνησε το 1906 όταν η συγγραφέας μετακόμισε στη Φρανκφούρτη. Έγραψε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο “Για την Πατρίδα”, το οποίο εκδόθηκε το 1909. Σύντομα ακολούθησε και το δεύτερο μυθιστόρημά της,  με τον τίτλο  “Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου”, ενώ το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί το 1909 την έμπνευσε να γράψει το “Παραμύθι χωρίς όνομα” το  1911.Το 1925, εκδίδεται “Η ζωή του Χριστού”, Το 1929, ξεκίνησε τη συγγραφή της τριλογίας “Ρωμιοπούλες”, η οποία τελείωσε το 1939. Το πρώτο βιβλίο, “Το Ξύπνημα”, καλύπτει γεγονότα των ετών 1895-1907, η “Λάβρα” καλύπτει τα έτη 1907-1909 και το “Σούρουπο” τα έτη 1914-1920.

Εν τω μεταξύ, εκδόθηκαν άλλα τρία μυθιστορήματά της: ο “Τρελαντώνης” (1932), όπου περιγράφει τις περιπέτειες του αδερφού της, όταν όλα τα αδέρφια ήρθαν από την Αίγυπτο να περάσουν το καλοκαίρι με τη θεία τους στον Πειραιά, ο “Μάγκας” (1935), η ζωή στην Αλεξάνδρεια με τα μάτια του μικρού σκυλιού της οικογένειας, και τα “Μυστικά του Βάλτου” (1937), όπου η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από τη λίμνη των Γιαννιτσών κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα. Σήμερα έμεινε ευρύτερα γνωστή εώς συγγραφέας παιδικών μυθιστορημάτων. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι είχε γίνει μέλος σε πολλά επιστημονικά σωματεία και εταιρείες, συμβάλλοντας με κάθε μέσο στην προώθηση των γραμμάτων και του πολιτισμού. Μεγάλη θεωρείται και η συμβολή της στη συγκέντρωση προφορικών πηγών της σύγχρονης ιστορίας. Ξεκινώντας με τις καταγραφές των απομνημονευμάτων των μακεδονομάχων, οι οποίες αποτελούν σήμερα πολύτιμες ιστορικές πηγές, κατόρθωσε να συλλέξει προφορικές μαρτυρίες και διηγήσεις για τα πιο σημαντικά, πολιτικά και πολεμικά, γεγονότα του καιρού της.

Αν και παντρεμένη και μητέρα τριών κοριτσιών ο μεγάλος έρωτας της ζωής της υπήρξε ο Ιωνάς Δραγούμης, ο πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξανδρούπολη. Ο σύζυγος της αρνήθηκε να της δώσει διαζύγιο, έτσι ο έρωτας της έμεινε ανεκπλήρωτος. Όταν ο Δραγούμης έκανε δεσμό με άλλη γυναίκα, η Πηνελόπη Δέλτα έπαθε κατάθλιψη και άρχισε να εκδηλώνει τάσεις αυτοκτονίας. Μέσα στο ασταθές πολιτικό κλίμα που ακολούθησε την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Παρίσι, ο Ιωνάς Δραγούμης συνελήφθει και τελικά δολοφονήθηκε στην περιοχή Αμπελοκήπων της Αθήνας, από βενιζελικό στρατιωτικό σώμα ασφαλείας, μπροστά σε περαστικούς. Το 1941, ο Φίλιππος Δραγούμης, ο αδελφός του Ιωνά,  εμπιστεύτηκε στη Δέλτα τα ημερολόγια και το αρχείο του αδερφού του, στα οποία η Δέλτα πρόσθεσε περίπου 1000 χειρόγραφες σελίδες με σχόλια για το έργο του Δραγούμη.

Αυτοκτόνησε σε ηλικία 67 ετών, στις 2 Μαΐου του 1941, πίνοντας δηλητήριο. Βασανιζόταν χρόνια από την αρρώστια πολιομυελίτιδα και τη θλίψη από τον ανεκπλήρωτο έρωτα της. Άφησε την τελευταία της πνοή στην οικία της στην Κηφισιά, η οποία σήμερα στεγάζει τα ιστορικά στοιχειά του μουσείου Μπενάκη. Εκεί έγραψε τα πιο γνωστά της βιβλία. Οι μικροί αναγνώστες συνεχίζουν να διαβάζουν τα βιβλία της, τα οποία γράφτηκαν σε μια εποχή όπου σπάνια οι άνθρωποι κοίταζαν τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών.

Ακολουθεί λίστα με τα σημαντικότερα έργα της:

  • 1909: «Για την Πατρίδα»
  • 1909: «Η καρδιά της βασιλοπούλας»
  • 1910: «Παραμύθι χωρίς όνομα»
  • 1911: «Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου»
  • 1915: «Παραμύθια και άλλα»
  • 1921: «Τ’ Ανεύθυνα»
  • 1922: «Στο Κοτέτσι»
  • 1925: «Η ζωή του Χριστού»
  • 1927: «Το γκρέμισμα»
  • 1932: «Τρελαντώνης»
  • 1935: «Μάγκας»
  • 1937: «Στα μυστικά του βάλτου»
  • 1939: «Οι Ρωμιοπούλες»