Κάθε 12 Ιουνίου, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) των Ηνωμένων Εθνών ενώνει τις δυνάμεις της με τα μέλη και τους εταίρους της ΔΟΕ σε όλο τον κόσμο για να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας. Το 2015, ο κόσμος έδωσε την υπόσχεση να τερματίσει την παιδική εργασία έως το 2025. Αυτό το χρονοδιάγραμμα έχει πλέον φτάσει στο τέλος του. Αλλά η παιδική εργασία δεν έχει. Σήμερα, σχεδόν 138 εκατομμύρια παιδιά παραμένουν σε παιδική εργασία παγκοσμίως.

Από το 2000, για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο κόσμος σημειώνει σταθερή πρόοδο στη μείωση της παιδικής εργασίας. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι συγκρούσεις, οι κρίσεις και η πανδημία COVID-19 έχουν βυθίσει περισσότερες οικογένειες στη φτώχεια , με αποτέλεσμα εκατομμύρια παιδιά να αναγκαστούν να δουλέψουν. Η οικονομική ανάπτυξη δεν ήταν επαρκής, ούτε αρκετά συμπεριληπτική, για να ανακουφίσει την πίεση που αισθάνονται πάρα πολλές οικογένειες και κοινότητες και που τις αναγκάζει να καταφύγουν στην παιδική εργασία. Σήμερα, σχεδόν σε ένα στα δέκα παιδιά παγκοσμίως, αναγκάζονται να δουλέψουν.

Bάση στατιστικών της UNICEF μέχρι το 2024, η Αφρική και οι περιοχές Ασίας και Ειρηνικού μαζί αντιπροσωπεύουν σχεδόν εννέα στα δέκα παιδιά που εργάζονται παγκοσμίως σες δυσμενείς συνθήκες. Ο υπόλοιπος πληθυσμός των παιδιών που εργάζονται σε παιδική εργασία κατανέμεται μεταξύ της Αμερικής (11 εκατομμύρια), της Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας (6 εκατομμύρια) και των Αραβικών Κρατών (1 εκατομμύριο). 

Το Γραφείο Διεθνών Εργατικών Υποθέσεων (ILAB) διατηρεί έναν κατάλογο αγαθών και των χωρών προέλευσης τους, τα οποία έχει λόγους να πιστεύει ότι παράγονται με παιδική εργασία ή καταναγκαστική εργασία κατά παράβαση των διεθνών προτύπων, όπως απαιτείται από τον Νόμο περί Επανεξουσιοδότησης για την Προστασία των Θυμάτων Εμπορίας Ανθρώπων (TVPRA) του 2005 και τις επακόλουθες επανεξουσιοδοτήσεις. Ο Κατάλογος Αγαθών που Παράγονται με Παιδική Εργασία ή Καταναγκαστική Εργασία περιλαμβάνει 204 αγαθά από 82 χώρες και περιοχές, από τις 5 Σεπτεμβρίου 2024. Πάτα εδώ για να δεις τον κατάλογο. 

Αντιμετώπιση της Παιδικής Εργασίας

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) ιδρύθηκε το 1919 και είναι η εξειδικευμένη οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών που έχει ως στόχο την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και των διεθνώς αναγνωρισμένων ανθρωπίνων και εργατικών δικαιωμάτων. Η ΔΟΕ συνεργάζεται στενά με κυβερνήσεις, οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων, την κοινωνία των πολιτών και διεθνείς εταίρους για την υποστήριξη πολιτικών και προγραμμάτων που αντιμετωπίζουν τις βαθύτερες αιτίες της παιδικής εργασίας, ενισχύοντας έτσι την κοινωνική προστασία, τα εκπαιδευτικά συστήματα και τις ευκαιρίες αξιοπρεπούς εργασίας για ενήλικες και νέους.

Τρία κύρια διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων είναι τα ακόλουθα: η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η Σύμβαση της ΔΟΕ για την Ελάχιστη Ηλικία Εισδοχής στην Απασχόληση (Αρ. 138) και η παγκοσμίως επικυρωμένη Σύμβαση της ΔΟΕ για τις Χειρότερες Μορφές Παιδικής Εργασίας (Αρ. 182). Αυτά θέτουν νομικά όρια για την παιδική εργασία και παρέχουν βάση για εθνικές και διεθνείς δράσεις για τον τερματισμό της. Το 2008, το 18ο Διεθνές Συνέδριο Στατιστικών Εργασίας ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με τις στατιστικές για την παιδική εργασία, το οποίο μεταφράζει αυτά τα νομικά πρότυπα σε στατιστικούς όρους για σκοπούς μέτρησης.

Η Παγκόσμια Ημέρα του 2025 θα επικεντρωθεί σε ένα βασικό ορόσημο: τη δημοσίευση των παγκόσμιων εκτιμήσεων και τάσεων της παιδικής εργασίας για το 2025. Αυτή η κοινή έκθεση της ΔΟΕ και του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF) θα προσφέρει μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση της παγκόσμιας προόδου προς την εξάλειψη της παιδικής εργασίας. Αν και τα λεπτομερή δεδομένα δεν είναι ακόμη διαθέσιμα, οι εκτιμήσεις και οι τάσεις που εντοπίστηκαν θα καθοδηγήσουν τις πολιτικές συζητήσεις και τις εκκλήσεις για ανανεωμένη δέσμευση και επενδύσεις. Θα συζητηθεί η πλήρη επικύρωση της Σύμβασης αριθ. 138 της ΔΟΕ για την Ελάχιστη Ηλικία και την εφαρμογή της Σύμβασης αριθ. 182 της ΔΟΕ για τις Χειρότερες Μορφές Παιδικής Εργασίας.

Κλείνοντας, είναι σκοπός του καθενός από εμάς να καταγγέλει στις αρχές, οποιαδήποτε μορφή εκμετάλευσης των παιδιών. 

Κανένα παιδί δεν πρέπει να δουλεύει. Η μόνη εργασία που αρμόζει σε ένα παιδί είναι η σχολική του εκπαίδευση.